پت پت کده

هر چه از ازدواجمان میگذرد اوضاعم بد تر میشود و شب ها بی خواب تر از قبلم 

نگاه میکنم به عکس روز عروسی مان که روی دیوار است . او دستش را حلقه کرده دور کمر من و من یک دستم روی شانه ی اوست و با دست دیگرم دسته گلی را گرفته ام که الان خشک شده و بسته ام اش به میله ی روی اپن تا یادم بماند که تازه عروسم ! 

یادم بماند که چه برنامه هایی برای دوران تازه عروس بودنم داشتم 

اینکه یک روز ساری آبی هندی بپوشم و یک خال قرمز بگذارم وسط ابرو هام و یک روز مثل یک دختر اروپایی لباس بپوشم و مو هایم را محکم ببندم تا شکل دختر های آلمانی بشوم . 

این جور وقت ها کلی از خودم راضی میشوم که قدم بلند است و جثه ام به دختر های آلمانی بی شباهت نیست ! 

یک روز هایی هم قرار داشتم لباس چینی بپوشم و خط چشمی بکشم که چشم هایم را کوچک تر از قبل نشان بدهد و تصور کنم که یک دختر چینی هستم . 

اما در واقع هرگز نه میتوانم شبیه دختر های ریزه ی چینی باشم و نه دوست دارم که در این نقش جای بگیرم . 

دختر های چینی هیچ جذابیت زنانه ای ندارند . 

برعکس مصری ها که هر چقدر بخواهی اغوا کننده اند . میتوانم خط چشم بلندی تا روی شقیقه هایم بکشم تا چشم هایم به اندازه ی کاهنه ی اعظم معبد آمون درشت به نظر برسد و تصور کنم که یک ملکه ی مصری ام در زمان رامسس دوم ! 

همه ی این فکر ها را از سرم میگذرانم و به برنامه های جدیدی فکر میکنم که میتوانم برای تنوع بخشیدن به زندگی مشترکمان انجام دهم . 

راستش بیشتر از انکه همسرم یا زندگیمان نیاز به تنوع داشته باشند خودم هستم که دائما محتاج تغییرم ! 

آدمی هستم که هیچ وضعیتی را برای مدت طولانی تحمل نمیکنم مگر اینکه تغییراتی در آن رخ دهد که برایم جالب باشد . که البته لزوما برای دیگران جالب نیست !

حالا هم طبق معمول خوابم نمیبرد و مدام توی فکر های بی سر و تهم غوطه میخورم . 

عکس روی دیوار اما تنها چیزی است که نمیخواهم تغییر کند . دوست دارم تا ابد همانجا بماند و ما دوتا همینطور که به نقطه ی دوری نگاه میکنیم لبخند بزنیم و همین هایی باشیم که هستیم . نه مصری نه آلمانی و نه هیچ ملیت دیگری را برای خودم در روز عروسی ام دوست ندارم . 

میخواهم خودم باشم 

یک عروس خانم نقره ای که با لبخند ملایمی در یک شاسی بزرگ کنار پسر قد بلندی با کت و شلوار مشکی ثبت شده . 

این تنها چیزی است که هر قدر شب ها خوابم نبرد و هر قدر بهش نگاه کنم خسته نمیشوم ...